Είναι από τις πιο όμορφες αλλά και τις πιο τουριστικές πόλεις του κόσμου. Αν και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού στη Βενετία πιθανότατα να υπάρξουν στιγμές που θα στριμωχτείς με πολύ λαό περπατώντας σχεδόν σημειωτόν (βλ. τα ατελείωτα πλήθη για selfies στη γέφυρα του Ριάλτο ή τα γιγαντιαία γκρουπ που σκάνε λίγα λεπτά πριν τις 8 στην πλατεία του Αγίου Μάρκου), δεν σημαίνει πως δεν μπορείς να βρεις και υπέροχα, χαλαρά σημεία στη γοητευτική πόλη που (χμμ..δεν ξέρω αν το ακούσατε) βουλιάζει.
Από την προσγείωση κιόλας στο Μάρκο Πόλο η Βενετία σε εντυπωσιάζει. Το αεροδρόμιο, χώρος που συνήθως πάει πακέτο με στρες και ταλαιπωρία, εδώ είναι κάτι άλλο. Η κυλιόμενη σκάλα που στα περισσότερα μέρη του κόσμου θα σε έβγαζε σε έναν πολύβουο δρόμο με φωνακλάδες οδηγούς ταξί, εδώ σε βγάζει απευθείας στο νερό και στο βαπορέτο που θα σε πάει στην πόλη περνώντας από υδάτινους δρόμους οριοθετημένους από ξύλινα δοκάρια, boat taxi που σε προσπερνάνε σηκώνοντας κύμα, αδιάφορους γλάρους και έπειτα τις άκρες μιας από τις πιο παράξενες πόλεις που υπάρχουν.
Το άσκοπο περπάτημα στη Βενετία είναι ίσως το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις. Αυτό το μιξ από γεφυράκια, φως, διαφορετικούς αρχιτεκτονικούς ρυθμούς, αψίδες, κανάλια, γονδολιέρηδες που σκύβουν για να χωρέσουν κάτω από τα προαναφερθέντα γεφυράκια ή που κάνουν μπιρότσαρκες παρέα, ντυμένοι ακόμα με τα ριγέ τους – είναι ακόμα πιο ωραίο απ’ ό,τι μπορεί να έχεις φανταστεί. Οι βόλτες όμως θέλουν σνακ (και μετά περισσότερα σνακ και άλλες βόλτες), γι’ αυτό καλού κακού, πέρα από τα μαγαζιά που σίγουρα θα ανακαλύψεις τριγυρνώντας, εδώ είναι μερικές τσεκαρισμένες στάσεις.
 |
 |
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ρώμη: μια βόλτα στα μερκάτι της αιώνιας πόλης Το Bar All’Arco, που ανοίγει το πρωί και μέχρι τις δυόμιση το μεσημέρι έχει ξεπουλήσει και έχει κατεβάσει ρολά, κλείνει στα ελάχιστα τετραγωνικά του ένα κομμάτι από την ουσία της πόλης και της κουλτούρας της. Κρασί και τσικέτι (cicchetti λένε τα μικρά σνακ οι Βενετσιάνοι) είναι το ζητούμενο εδώ. Στο στενάκι με την φθαρμένη από τον χρόνο αψίδα θα μπεις στην ουρά από ντόπιους και τουρίστες. Πίσω από τη βιτρίνα με τις κάθε λογής μπρουσκέτες οι άνθρωποι του μαγαζιού παίρνουν σβέλτα τις παραγγελίες για μπουρμπουληθρέ ποτά και φθηνά, νόστιμα κρασιά, κόβουν λωρίδες από τον τόνο που ελαφροπαστώνουν και κάνουν refill σε baccalà mantecato (από τα πιο διάσημα βενετσιάνικα σνακ: μπακαλιάρος χτυπημένος με λάδι, αλατοπίπερο και σκόρδο). Aγκινάρες, αντζούγιες, γκοργκοζόλες, τηγανητές κροκέτες, τηγανητές ελιές, ακόμα και μικρά χταποδάκια, κομμένα στα δύο βρίσκουν τη θέση τους σε χάρτινους δίσκους που με τη σειρά τους μεταφέρονται έξω, σε τραπέζια, πεζούλια και στενά περβάζια. Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στο Bacareto da Lele. Μόνο που εκεί δεν υπάρχουν καθόλου τραπέζια. Ο Lele (;) με το ψηλό λευκό του σκούφο ετοιμάζει τέλεια σπριτσάκια του 1,5 ευρώ με ταχύτητα και ο κόσμος τα απολαμβάνει στα όρθια, ή καθισμένος στις όχθες του καναλιού. Για συνοδεία έχει μίνι σάντουιτς, σε παρόμοια τιμή, με σαλάμια και τυριά μούρλια.
 |
 |
Για ένα ολοκληρωμένο γεύμα με τοπικές σπεσιαλιτέ, προτείνω κράτηση στην Trattoria da’a Marisa. Έχουν ένα φιξ μενού (ανάλογα με τη μέρα έχει βάση το κρέας ή το ψάρι), μαγειρεύουν φαγητό όχι σούπερ ραφιναρισμένο αλλά με αίσθηση σπιτική και το σερβίρουν σε μια ήσυχη γωνιά της πόλης (ναι, υπάρχουν και αυτές!), δίπλα στο κανάλι. Μερικά από τα highlights του ψαρομενού που δοκίμασα: τα χταποδάκια σε βαθυκόκκινη, γλυκοπικάντικη σάλτσα, τα γκρατιναρισμένα μύδια και οι σαρδέλες «in saór» με κρεμμύδι, κουκουνάρι και σταφίδες. Για το τέλος μπισκοτάκια αμαρέτι για βούτες σε μια φουλ αλκοολούχα κρέμα.
|
|
|
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Φογάτσα, το πασχαλινό τσουρέκι της Βενετίας και της Κέρκυρας Σε πολύ αβανταδόρικο και παραδόξως γαλήνιο σημείο το ζαχαροπλαστείο Rio Marin προσφέρεται για να πιεις τον εσπρέσο σου συνοδεία του παλιομοδίτικου dolce de la casa με παντεσπάνι-αφρό, κρέμα και βερύκοκα μαγειρεμένα σε κάποιο ποτό. Ακόμα πιο ωραία γλυκά, για το χέρι αυτή το φορά, βρήκα στην Pasticceria Chiusso (από μπισκότα με κουκουνάρι και τραγανά sfogliatine μέχρι κάτι ζυμαρένια γλυκάκια που θυμίζουν ντόνατ αλλά στο πιο αέρινο, γεμιστά με θεϊκή κρέμα). Αν πάλι ο δρόμος σε βγάλει προς τη Μπιενάλε, εκεί κοντά το Caffe La Sera –μισό θερμοκήπιο, μισό καφέ– είναι το ιδανικό σημείο για μια στάση με καφέ και πανίνι.
|
|
|
Ιnfo:
Bar All’Arco, S. Polo, 436
Bacareto da Lele, Fondamenta dei Tolentini, 183
Trattoria da’a Marisa, Fondamenta S. Giobbe, 652
Rio Marin, Fondamenta Rio Marin, 784
Pasticceria Chiusso, Salizzada dei Greci, 3306
Caffe La Sera, Via Giuseppe Garibaldi, 1254
Μια εβδομάδα στη Σικελία με κανόλι, σάντουιτς σπλήνα και γρανίτες φυστίκι
