Η υφή της σαν γινωμένο μανούρι, η γεύση της ώριμη και βαθιά, λιώνει στο στόμα και αφήνει μια ανάμνηση από χλωρά καρύδια, καβουρδισμένο βούτυρο και προζύμι. Κομμένη σε φέτες, σε ένα μικρό πιατάκι, γιατί δεν είναι για χόρταση, μας τη σέρβιραν στο Σικ, ένα εστιατόριο στη Χώρα της Φολεγάνδρου, που το έχει η οικογένεια του τυροκόμου Δημήτρη Σιδερή. «Τη μανούρα την ωριμάζω για δύο μήνες. Άμα ξεραθεί κι άλλο, την τρίβουμε για τα ματσάτα. Κάνουμε και σουρωτό (η ξινομυζήθρα της Φολεγάνδρου), το καλοκαιρινό μας τυρί, που το βάζουμε στις ντοματοσαλάτες και στην καλασούνα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
H αληθινή ζωή των Κυκλάδων: Νάξος, η ώρα του βοσκού*
Η κυκλαδίτικη γαστρονομία θα έπρεπε να είναι ήδη brand name
27 κυκλαδίτικα τυριά που πρέπει να δοκιμάσετε
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Καφεπαντοπωλείο της Ειρήνης, Φολέγανδρος: Στη Μπούκλα για ματσάτα που χορταίνουν και το μάτι Το τυροκομείο του παράγει καθέτως. Σπέρνει κριθάρια, βρώμες και βίκους για να τρώνε τα προβατάκια – «γιατί για να έρθουν εδώ οι ζωοτροφές, η τιμή τους σχεδόν διπλασιάζεται». Με την κοπριά τους λιπαίνει τα χωράφια να γίνουν καρπερά. Λιγοστό το γάλα που βγάζει, αρκεί για να παράγει 500 κιλά τυρί τον χρόνο. Το μικρό τυροκομείο του στο Λιβάδι, δίπλα στο ξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου, είναι το μόνο στο νησί με άδεια οικοτεχνίας και παράγει αιγοπρόβεια τυριά με παραδοσιακό τρόπο και σύγχρονο εξοπλισμό, με τη φίρμα Λιβάδι. Τα απολαμβάνουν όσοι τυχεροί περνούν από το νησί.
Τυροκομείο Μυκόνου Κουκάς: Το σούπερ παραντάις της μυκονιάτικης τυροκομίας
 |
 |
