Υλικά
Μερίδες: 6Διαδικασία
- Για την pot pie με δύο είδη μπρόκολου και κρέμα από λαδογραβιέρα Ζακύνθου, κόβουμε το νεροκρέμμυδο (ή τα απλά ξερά κρεμμύδια) σε λεπτές φέτες και τα πράσα σε λεπτές ροδέλες. Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε τα μπρόκολα, τα κρεμμύδια και τα πράσα, αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε το σκόρδο και το σχοινόπρασο. Ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε στην άκρη.
- Σε μια μικρή κατσαρόλα λιώνουμε το βούτυρο σε σχετικά χαμηλή φωτιά. Προσθέτουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε συνέχεια με το σύρμα για 3-4 λεπτά, μέχρι να φτιάξουμε ένα ρου, τη βάση της μπεσαμέλ.
- Ρίχνουμε τον ζωμό και ανακατεύουμε με το σύρμα μέχρι να διαλυθούν τυχόν γρομπαλάκια. Συνεχίζουμε το μαγείρεμα σε χαμηλή φωτιά για 20 λεπτά, ανακατεύοντας συνεχώς, μέχρι να φτιάξουμε μια λεία, βελούδινη κρέμα, ελαφρώς ελαστική (όταν ανασηκώνουμε το σύρμα, θα σχηματίζεται μακριά κλωστή).
- Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και το τριμμένο τυρί και ανακατεύουμε καλά μέχρι να λιώσει το τυρί. Αποσύρουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε στο μείγμα αλάτι, πιπέρι και τριμμένο μοσχοκάρυδο και το αδειάζουμε στο μπολ με τα ανάμεικτα λαχανικά. Ανακατεύουμε καλά. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 220°C.
- Αδειάζουμε το μείγμα λαχανικών σε ένα πυρίμαχο βαθύ σκεύος για σουφλέ, με διάμετρο περίπου 22-24 εκ. Σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια ανοίγουμε το φύλλο σφολιάτας με τον πλάστη, ώστε να λεπτύνει ελαφρά, και σκεπάζουμε το σκεύος με τη γέμιση.
- Τσαλακώνουμε τις άκρες του φύλλου στα χείλη του σκεύους, ώστε να κολλήσει καλά και να σφραγίσει τη γέμιση. Το φύλλο θα «σακουλιάσει», καθώς είναι αρκετά μεγαλύτερο από το σκεύος, αλλά στο ψήσιμο θα φουσκώσει όμορφα και κάπως ασύμμετρα. Αυτός είναι ο στόχος μας.
- Αλείφουμε τη σφολιάτα με το αυγό και ψήνουμε την pot pie για περίπου 30 λεπτά, μέχρι η σφολιάτα να φουσκώσει και να ροδίσει. Τη σερβίρουμε κόβοντας μεγάλες κουταλιές με φύλλο και γέμιση και μοιράζουμε σε πιάτα.
Μυστικά
Νεροκρέμμυδο Ζακύνθου Είναι ένα ενδημικό είδος κρεμμυδιού, μεγάλο όσο περίπου μια μικρή πεπλατυσμένη κολοκύθα, με λευκό χρώμα, χοντρές και πολύ ζουμερές στιβάδες και γλυκιά γεύση (καίει ελάχιστα). Καλλιεργείται κυρίως στο χωριό Μπελούσι στη Ζάκυνθο (γι’ αυτό και συχνά το λένε «μπελουσιώτικο νεροκρέμμυδο») και η καλλιέργειά του απαιτεί άφθονο νερό, που το φυτό το λαμβάνει κυρίως από το έδαφος της περιοχής και το πότισμα. Νεροκρέμμυδα από τη Ζάκυνθο βρίσκουμε σε μεγάλα ΑΒ από τα τέλη του καλοκαιριού και μέχρι το τέλος του χειμώνα.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γαστρονόμος, τεύχος 176.