Κυδώνια ρετσέλι
Είναι, όπως λέει και το όνομά του, μια ζελεδένια πάστα από βρασμένα κυδώνια μαζί με τις φλούδες και τα κουκούτσια τους – η άφθονη πηκτίνη τους ενισχύει τη ζελεδένια υφή της. Σε παλαιότερο άρθρο του συγγραφέα Γιάννη Λεμονή, γράφει πως οι αρχαίοι Έλληνες έβραζαν το «μελίμηλον», δηλαδή κυδώνια με μέλι (οι Ρωμαίοι το αποκαλούσαν melimelum), ένα κυδωνόπαστο σαν πρώιμη μορφή μαρμελάδας. Με το πέρασμα των αιώνων η λέξη ξεχάστηκε και εμφανίζεται ξανά γύρω στο 1500 στην Πορτογαλία, ως «marmelo» που σημαίνει κυδώνι και κατ’ επέκταση το συγκεκριμένο παρασκεύασμα. Στα γαλλικά και στα αγγλικά γράφεται «marmelade» και αλλάζει μόνο η προφορά. Στο ελληνικό παστοκύδωνο ενίοτε βράζουν τα κυδώνια μαζί με μπαχαρικά, συνήθως κανέλα αλλά και αρμπαρόριζα. Άλλες φορές προστίθεται και κονιάκ ή ένα λικέρ μπαχαράτο, όπως η πατρινή Τεντούρα. Μόλις ο πολτός κρυώσει, πήζει σε μαλακή πάστα, που κόβεται σε κομμάτια και φυλάσσεται για να σερβιριστεί ως γλυκό κέρασμα ή ακόμη και σαν πρωτότυπο αλλά έξοχο ορεκτικό, με λεμόνι και μία λεπτή φέτα αυγοτάραχο!
