Η κροστάτα είναι το γλυκό των Ρωμαίων. Έχει συνήθως ως επικάλυψη ένα ζυμάρι κομμένο και συναρμολογημένο σε πλεκτό σχέδιο, που μοιάζει πολύ με την πάστα φλώρα, και συνήθως η γέμιση είναι κάποια μαρμελάδα από κόκκινα φρούτα. Πολύ δημοφιλής είναι και η κροστάτα με ρικότα και μαρμελάδα βύσσινο, που πολλές φορές την κάνουν σκεπαστή, τη σερβίρουν πασπαλισμένη με ζάχαρη άχνη και είναι περισσότερο πίτα παρά τάρτα. Τη δοκιμάσαμε στο εστιατόριο Molto στην περιοχή Parioli, όπου τη φτιάχνουν με γέμιση από μαρμελάδα βατόμουρο, και τους ζητήσαμε και τη συνταγή.
30'
προετοιμασία
40' ψήσιμο
30'
αναμονή
Σύνολο: 1 ώρα και 40'
Υλικά
Τεμάχια: για ταρτιέρα 24-26 εκ.Διαδικασία
- Για να φτιάξουμε κροστάτα (ιταλική τάρτα) με μαρμελάδα βατόμουρο, αρχικά ανακατεύουμε στον κάδο του μίξερ, με το φτερό, το βούτυρο με τη ζάχαρη, μέχρι να αναμειχθούν.
- Συνεχίζοντας το χτύπημα, προσθέτουμε τον κρόκο και το αυγό.
- Ρίχνουμε σιγά σιγά το μισό από το αλεύρι, συνεχίζοντας το χτύπημα μέχρι να ομογενοποιηθεί.
- Προσθέτουμε το υπόλοιπο αλεύρι και χτυπάμε μέχρι να σχηματιστεί μια ομοιογενής, λεία ζύμη.
- Την πλάθουμε σε μπάλα, την καλύπτουμε με διάφανη μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο για 30 λεπτά.
- Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180°C.
- Βουτυρώνουμε την ταρτιέρα.
- Κρατάμε στην άκρη ένα κομμάτι ζύμης, στο μέγεθος μανταρινιού, για το στόλισμα.
- Σε ελαφρώς αλευρωμένη επιφάνεια ανοίγουμε την υπόλοιπη ζύμη με τον πλάστη, σε φύλλο με διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από της ταρτιέρας.
- Το στρώνουμε στο σκεύος, καλύπτοντας και τα τοιχώματα, και κόβουμε τη ζύμη που εξέχει.
- Απλώνουμε τη μαρμελάδα ομοιόμορφα πάνω στο φύλλο.
- Με τη ζύμη που κρατήσαμε, πλάθουμε 6-8 λεπτά μπαστουνάκια με μήκος όσο η διάμετρος της τάρτας.
- Τοποθετούμε τα μισά στην επιφάνειά της, παράλληλα το ένα με το άλλο, με απόσταση ανάμεσά τους, και πιέζουμε τις άκρες τους να κολλήσουν στη ζύμη της περιφέρειας.
- Έπειτα τοποθετούμε και τα άλλα μισά κάθετα προς τα προηγούμενα.
- Ψήνουμε, την τάρτα με μαρμελάδα βατόμουρου, για περίπου 40 λεπτά, μέχρι η ζύμη να γίνει τραγανή και να ροδίσει.
Λικέρ κράνο από τη Θεσσαλονίκη ή λικέρ βύσσινο.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γαστρονόμος, τεύχος 194.