Αλείφοντας το κοτόπουλο εξωτερικά με λάδι, λεμόνι και το μυρωδικό της αρεσκείας μας, δεν επιτυγχάνουμε παρά να το αρωματίσουμε και να το νοστιμίσουμε επιφανειακά. Ενώ δηλαδή το δέρμα γίνεται νόστιμο, το ψαχνό παραμένει άτονο, ανάλατο και σχετικά άγευστο. Αν δεν έχουμε, λοιπόν, χρόνο να μαρινάρουμε το κοτόπουλο σε «ενισχυμένη» άρμη, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να αλείψουμε το κοτόπουλο κάτω από το δέρμα με μια μυρωδάτη πάστα ή ένα αρωματικό λαδολέμονο, τεχνική που αρταίνει αποτελεσματικά το κρέας. Έτσι, ακόμα και αυτοί που τρώνε το κοτόπουλο χωρίς πέτσα θα γευτούν κάτι πραγματικά νόστιμο.

Κοτόπουλο στον φούρνο με αρωματικό άλειμμα

Για 1 κοτόπουλο 1,5 – 1,8 κιλά θα χρειαστούμε: ξύσμα από 1 λεμόνι ή 1 πορτοκάλι (ακέρωτα και κατά προτίμηση βιολογικά), 1 κουτ. σούπας χυμό λεμονιού ή πορτοκαλιού, 3 κουτ. σούπας μουστάρδα της αρεσκείας μας, 2 κουτ. σούπας ψιλοκομμένο θυμάρι ή ρίγανη ή δεντρολίβανο (ή 1 κουτ. γλυκού ξερά, τριμμένα), 3 – 4 σκελίδες σκόρδο, λιωμένες, 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο, 1/2 κουτ. σούπας μέλι, αλατοπίπερο.

«Περνάμε» καλά όλο το κοτόπουλο, μέσα-έξω με τις κούπες του λεμονιού ή του πορτοκαλιού. Το αλατοπιπερώνουμε γενναιόδωρα από όλες τις πλευρές.

Καλό είναι να φορέσουμε γάντια μιας χρήσης, για να μη μυρίσουν τα χέρια μας. Με το ένα χέρι ανασηκώνουμε το δέρμα στο σημείο όπου καλύπτει το στήθος (αν χρειαστεί, δημιουργούμε «είσοδο» με ένα μαχαιράκι). Με το άλλο χέρι παίρνουμε μια ποσότητα από το άλειμμα και ξεκινάμε να κάνουμε… μασάζ στο κοτόπουλο, ώστε να αρχίσει να χαλαρώνει το δέρμα.

Αφού έχουμε βάλει το χέρι μας ανάμεσα στο δέρμα και το ψαχνό του στήθους, με το άλλο μας χέρι κρατάμε το κοτόπουλο για να μη γλιστρήσει. Με προσοχή τρίβουμε με την παλάμη και τα δάχτυλά μας το στήθος του κοτόπουλου, ώστε να πάει το άλειμμα όσο πιο βαθιά γίνεται. Ιδανικά, πρέπει να φτάσουμε μέχρι τις φτερούγες. Ανοιγοκλείνουμε τα δάχτυλά μας τρίβοντας το κοτόπουλο για να αρωματίσουμε και τα σημεία στο πλάι. Οι κινήσεις μας πρέπει να είναι ήρεμες και προσεκτικές, για να μη σκιστεί το δέρμα.

Αναποδογυρίζουμε το κοτόπουλο για να μπορέσουμε να αρωματίσουμε όχι τόσο την «πλάτη» του, όσο τα μπούτια. Ανασηκώνουμε λίγο το δέρμα για να «δημιουργήσουμε είσοδο».

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μη σκίσουμε την ένωση του δέρματος στη μέση και κατά μήκος της πλάτης, γιατί τότε θα χαλαρώσει πολύ το δέρμα. Επομένως, με το ένα χέρι μας κρατάμε τη «ραφή», ενώ με το άλλο βάζουμε λίγο από το μείγμα ανάμεσα στο δέρμα και το μπούτι. Για να μπορέσουμε να φτάσουμε μέχρι το πόδι, είναι πιο εύκολο να βάλουμε τον αντίχειρα (πάνω). Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία και για το άλλο μπούτι.

Αλείφουμε με όσο μείγμα περίσσεψε εξωτερικά το κοτόπουλο. Επειδή, όμως, το άλειμμα περιέχει μέλι το οποίο καίγεται εύκολα, περιχύνουμε το κοτόπουλο με λάδι.

Το κοτόπουλο μπορούμε να το ψήσουμε στο ταψί ή -προτιμότερο- στη σχάρα του φούρνου. Υπάρχει, όμως, και ένας τρίτος τρόπος: το ψήσιμο στην κοτοπουλιέρα. Πρόκειται για ειδικό σκεύος σαν μικρό στρογγυλό ταψί με βαθιά τοιχώματα, που στο κέντρο του έχει ένα χωνί για να στηρίζουμε εκεί το κοτόπουλο. Κοτοπουλιέρες βρίσκουμε σε διάφορες γκάμες τιμών στα μαγαζιά με εξοπλισμό κουζίνας. Στο «αυλάκι» στραγγίζουν κατά το ψήσιμο το λίπος και τα υγρά του κοτόπουλου, τα οποία αξιοποιούμε για να νοστιμίσουμε φουρνιστές πατάτες ή για να φτιάξουμε μετά μια σάλτσα (π.χ. με κρασί, μουστάρδα και λίγο ψιλοκομμένο κρεμμύδι).

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160° C, στη λειτουργία του αέρα. Αν θέλουμε να φτιάξουμε φουρνιστές πατάτες ως συνοδευτικό, πρέπει να έχουμε αρχίσει να τις ψήνουμε περίπου 40 λεπτά προτού φουρνίσουμε το κοτόπουλο. Θα τις βάλουμε στο ταψί (περίπου 1½ κιλό πατάτες κομμένες κυδωνάτες) με 100 ml λευκό, ξηρό κρασί, 100 ml νερό, 40 ml λάδι, μπόλικο αλατοπίπερο και 1 κουτ. σούπας ψιλοκομμένο ρίγανη ή θυμάρι ή δεντρολίβανο (ή 1 κουτ. γλυκού ξερά, καλά κοπανισμένα). Βάζουμε στο «αυλάκι» της κοτοπουλιέρας κλωνάρια φρέσκων μυρωδικών (π.χ. αυτά που χρησιμοποιήσαμε στο άλειμμα ή 2 – 3 κλωνάρια μαϊντανού μαζί με 2 δάφνες), για να ενισχύσουμε αρωματικά το κοτόπουλο. Βάζουμε το πουλερικό πάνω στο χωνί και το αφήνουμε να «καθίσει».

Ψήνουμε για περίπου 30 – 40 λεπτά. Μετά, ξεφουρνίζουμε την κοτοπουλιέρα και το ταψί με τις πατά- τες και πολύ προσεκτικά, φορώντας γάντια για να μην καούμε, αδειάζουμε (αν θέλουμε) τα υγρά που θα έχει μαζέψει η κοτοπουλιέρα στο ταψί με τις πατάτες.

Φουρνίζουμε το κοτόπουλο και το ταψί με τις πατάτες και συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλα 30 λεπτά. Μπορεί να χρειαστεί να ανακατέψουμε με κουτάλα τις πατάτες κατά το ψήσιμο. Μετά, δυναμώνουμε το φούρνο στους 180° C και ψήνουμε για άλλα 15 – 20 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει καλά το κοτόπουλο. Αν έχει μείνει μέλι πάνω στο δέρμα του και έχει παραροδίσει κατά το ψήσιμο, το σκεπάζουμε με βρεγμένο λαδόχαρτο ή με αλουμινόχαρτο. Το κοτόπουλο είναι έτοιμο. Για μεγαλύτερη ασφάλεια, ελέγχουμε με ένα θερμόμετρο: το βυθίζουμε στο πιο συμπαγές κομμάτι κρέατος, δηλαδή στο στήθος. Προσοχή: δεν πρέπει να χτυπήσει κόκαλο. Αν η θερμοκρασία έχει φτάσει τους 70° C, το κοτόπουλο είναι ασφαλές προς βρώση. Εναλλακτικά, τρυπάμε με ένα λεπτό μαχαίρι το κρέας στο στήθος και στο μπούτι: Πρέπει το υγρό που θα βγει να είναι διαυγές, όχι ροζ.

Σβήνουμε το φούρνο και αφήνουμε το φαγητό να ξεκουραστεί με μισάνοιχτη την πόρτα για περίπου 20 λεπτά. Ετσι, τα υγρά θα επαναδιανεμηθούν σε όλο τον όγκο του. Κόβουμε το κοτόπουλο. Το ψαχνό του είναι ζουμερότατο και μυρωδάτο (λόγω του «υποδόριου» αλείμματος), ενώ η πέτσα του, χάρη στην κοτοπουλιέρα, έχει ροδίσει ομοιόμορφα και έχει γίνει τραγανή.