Χριστουγεννιάτικος κόκορας σμυρναίικος με μερακλίδικη γέμιση
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Χριστουγεννιάτικος κόκορας σμυρναίικος με μερακλίδικη γέμιση
Χριστουγεννιάτικος κόκορας σμυρναίικος με μερακλίδικη γέμιση
20'
προετοιμασία
2 ώρες και 30' ψήσιμο
1 ημέρα
αναμονή
Σύνολο: 1 ημέρα και 2 ώρες και 50'
Υλικά
Μερίδες: 8Για τη μαρινάδα
Διαδικασία
- Για το κόκορα ψημένο σε φύλλα νεραντζιάς, σε ένα μεγάλο και βαθύ μπολ ή σε μια βαθιά κατσαρόλα ανακατεύουμε όλα τα υλικά της μαρινάδας. Βάζουμε τον κόκορα, φροντίζοντας να καλυφθεί από τη μαρινάδα. Καλύπτουμε με μεμβράνη και τον αφήνουμε στο ψυγείο για περίπου 1 ημέρα. Κάθε τόσο τον αναποδογυρίζουμε για να μαριναστεί ομοιόμορφα.
- Την επομένη, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190° C και καλύπτουμε τον πυθμένα μιας μεγάλης γάστρας ή ενός ταψιού με τα φύλλα εσπεριδοειδών.
- Bάζουμε τον κόκορα στο ταψί και τον περιχύνουμε με τη μαρινάδα. Καλύπτουμε καλά με λαδόχαρτο και αλουμινόχαρτο ή με το καπάκι της γάστρας και ψήνουμε για περίπου 1 1⁄2 ώρα ή μέχρι να μαλακώσει αρκετά.
- Ξεφουρνίζουμε και σκορπίζουμε γύρω από τον κόκορα τις πατάτες, τα καρότα, τα κρεμμύδια, τα δαφνόφυλλα. Αλατοπιπερώνουμε τα λαχανικά και ψήνουμε για άλλα 40 - 50 λεπτά (χωρίς σκέπασμα) μέχρι να μαλακώσουν οι πατάτες και να ροδίσει ο κόκορας.
- Ελέγχουμε αν ο κόκορας έχει ψηθεί με ένα θερμόμετρο ψητού (το βυθίζουμε στο στήθος - είναι έτοιμος όταν δείξει 70°C) ή με ένα λεπτό μαχαίρι, τρυπώντας το κρέας στο στήθος και στο μπούτι· είναι έτοιμος αν το υγρό που βγαίνει είναι διάφανο και όχι ροζέ.
- Σερβίρουμε τον κόκορα σε μερίδες με τα λαχανικά και τα υγρά του ταψιού. Αν θέλουμε, φτιάχνουμε με τα υγρά μια σάλτσα για το ψητό.
- Τα σουρώνουμε σε ένα κατσαρόλι, προσθέτουμε λίγη μουστάρδα και βράζουμε μέχρι να συμπυκνωθεί κατά το γούστο μας. Αν τα υγρά είναι λίγα, συμπληρώνουμε με λίγο κρασί. εξισορροπούμε την οξύτητα με λίγο μέλι.
Μυστικά
Αποφεύγουμε να χρησιμοποιήσουμε φύλλα από δέντρα των άστεων, καθότι επιβαρυμένα με βαρέα μέταλλα. Αν δε ζούμε σε καθαρό περιβάλλον, αγοράζουμε από τη λαϊκή, τον μανάβη μας ή το σούπερ μάρκετ, εσπεριδοειδή με τα φύλλα τους - όσο περισσότερα μπορούμε.
Ένα Αηδάνι του Αργυρού από τη Θήρα.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γαστρονόμος, τεύχος 92.
