Το χοιρινό καρέ τις περισσότερες φορές πωλείται χωρισμένο στις μπριζόλες του, για ψήσιμο στα κάρβουνα, στο γκριλ ή στο τηγάνι, ολόκληρο όμως, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό για το γιορτινό ή ένα κυριακάτικο τραπέζι με την οικογένεια ή τους φίλους. Όχι μόνο στην όψη, αλλά και στη γεύση. Με το μαρινάρισμα και το σωστό ψήσιμο γίνεται ζουμερό και χυμώδες. Μπορούμε να το γεμίσουμε, τρυπώντας το καρέ στο «μάτι», στο στρογγυλό της μπριζόλας, με το πίσω μέρος μιας κουτάλας και πιέζοντας μέχρι να περάσει από την άλλη μεριά – το ψαχνό υποχωρεί και δημιουργείται μια μακρόστενη τρύπα, όπου πάλι με τη βοήθεια της κουτάλας, στριμώχνουμε τη γέμιση. Μπορούμε να βάλουμε στο πλάι του ένα σωρό συνοδευτικά. Ένα αφράτο πιλάφι, ψητά λαχανικά, πουρέ, ένα ωραίο τσάτνεϊ με φρούτα της εποχής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γιορτινό χοιρινό καρέ στην άλμη με ζεστό τσάτνεϊ
Παραγγέλουμε στον κρεοπώλη ένα κομμάτι για 6-8 άτομα, ανάλογα με τους καλεσμένους μας, ενιαίο και γερό. Αν θέλουμε γαλλική κοπή, του ζητάμε να απογυμνώσει τα κόκαλα (το κρέας που θα μείνει μπορούμε να το κάνουμε σουβλάκια ή μια τηγανιά). Για να εξασφαλίσουμε ότι θα ψηθεί σωστά στο εσωτερικό του, αλλά και ότι θα το διαχειριστούμε μετά με μεγαλύτερη ευκολία, καλό είναι να του ζητήσουμε και κάτι ακόμη: να «ανοίξει» τις μπριζόλες, να σπάσει δηλαδή το κόκαλο με τον μπαλτά, χωρίζοντάς τες, όχι όμως σε βάθος, για να μπορούμε στη συνέχεια να τις κόψουμε πιο εύκολα με το μαχαίρι. Ένα θερμόμετρο που θα βάλουμε στην καρδιά του καρέ (στο πιο χοντρό σημείο) είναι ο καλύτερος τρόπος να δούμε αν ψήθηκε. Όταν δείξει 65° C είναι έτοιμο. Αν δεν έχουμε, ελέγχουμε το χοιρινό βυθίζοντας ένα μαχαίρι στο ψαχνό – πρέπει το υγρό που θα τρέξει να είναι διάφανο.
