Πώς επιλέγουμε τις αγκινάρες;
Να είναι συμπαγείς, σκληρές και χωρίς κηλίδες. Είναι καλύτερα να επιλέγουμε τις μικρού μεγέθους κεφαλές και να είναι πάντα οι άκρες τους κλειστές. Οι ανοιχτές είναι πιο σκληρές και έχουν χάσει πολλές από τις ιδιότητές τους. Τα εξωτερικά φύλλα των κεφαλών πρέπει να έχουν χρώμα σκούρο πράσινο, ενώ τα εσωτερικά να είναι μαλακά. Το κοτσάνι της θα πρέπει να είναι σκληρό χωρίς μαλακά ή κιτρινισμένα τμήματα. Αν πάνω στο κοτσάνι υπάρχουν ακόμη φύλλα, θα πρέπει να είναι φρέσκα και όχι ξερά.
 |
 |
Πώς καθαρίζουμε τις αγκινάρες;
Κόβουμε το κοτσάνι, αφαιρούμε όλα τα φύλλα από τις αγκινάρες και καθαρίζουμε περιμετρικά τις «κούπες», τις καρδιές, με ένα μαχαιράκι. Με ένα κουτάλι βγάζουμε τον «μαλλιαρό» πυρήνα από την καρδιά τους. Τις ξεπλένουμε και τις βάζουμε σε μπολ με λεμονόνερο για να μη μαυρίσουν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αγκινάρα με τ’ αγκάθια
Πώς διατηρούμε τις αγκινάρες
Εφόσον είναι φρεσκοκομμένες και το κοτσάνι τους είναι μακρύ, μπορούν να διατηρηθούν εκτός ψυγείου για 4 – 5 μέρες μέσα σε νερό, όπως μία ανθοδέσμη με φρέσκα λουλούδια.
Για μεγαλύτερο διάστημα, μπορούν να διατηρηθούν εντός ψυγείου (ανάλογα το πόσο φρεσκοκομμένες είναι, μέχρι και 2 – 3 εβδομάδες), εφόσον πρώτα κόψουμε τα εξωτερικά σκληρά φύλλα της κεφαλής και το κοτσάνι τους (αφήνοντας ένα τμήμα 4 – 5 εκ.). Αφού τις πλύνουμε και τις στεγνώσουμε καλά, τις τοποθετούμε σε μία πλαστική σακούλα, με χαρτί κουζίνας, όχι ερμητικά κλεισμένη, ώστε να μη μουχλιάσουν από την υπερβολική υγρασία.
Για ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα συντήρησης (5 – 6 μήνες) μπορούμε να τις διατηρήσουμε στην κατάψυξη. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να τις καθαρίσουμε και να τις πλύνουμε σαν να πρόκειται να τις μαγειρέψουμε. Βράζουμε νερό όπου έχουμε στύψει ένα λεμόνι και τις ζεματίζουμε, τις κρυώνουμε άμεσα με παγωμένο νερό, τις στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας και τις τοποθετούμε σε ένα δίσκο τον οποίο βάζουμε στην κατάψυξη. Μετά 2 – 3 ώρες τις βγάζουμε και τις μεταφέρουμε στην τελική συσκευασία τους (πλαστική σακούλα, δοχεία κατάλληλα για κατάψυξη).
Ημιάγριες αγκινάρες Κρήτης
Μπορεί αυτές οι αγκαθωτές αγκινάρες να μην είναι εντελώς άγριες (καθότι καλλιεργούνται), έχουν όμως νοστιμάδα αντάξια της άγριας εκδοχής. Ο καρπός τους, ικανοποιητικού μεγέθους, σχεδόν όπως της ήμερης συνηθισμένης αγκινάρας, και η σάρκα τους απολαυστική, τρυφερή και χωρίς πολύ χνούδι. Τώρα είναι η καλύτερη εποχή τους. Προσοχή, «δαγκώνουν»… με τα αγκάθια τους!
