Στο «Εργον» έχουν πιάσει το νόημα. Προσφέρουν επιλεγμένα ελληνικά προϊόντα με ονομασία προέλευσης, και στο μπακάλικο και στο εστιατόριό τους.
Λίγα λόγια για το μαγαζί: Το πρώτο κατάστημα «Εργον» θα το βρούμε στην Θεσσαλονίκη, μπακάλικο και εστιατόριο μαζί. Τα άλλα στους πέντε ανέμους, από Λονδίνο και Βρυξέλλες μέχρι Μαϊάμι και Αθήνα. Παλαιότερα είχα επισκεφθεί το «Εργον» της Θεσσαλονίκης και τώρα το «Εργον» στην Νέα Ερυθραία, εδώ στην Αθήνα. Η πρώτη εντύπωση από τον χώρο: Μοντέρνα μετάφραση ενός παραδοσιακού μπακάλικου, όπου τα ξύλινα ράφια γίνονται κύβοι. Ωραία η ιδέα που ξεχωρίζει το μαγαζί από το εστιατόριο αφήνοντας όμως το οπτικό πεδίο ελεύθερο να βλέπει κανείς και τα δύο. Το λευκό είναι το χρώμα που κυριαρχεί στο μπακάλικο και δίνει φως στον χώρο.
Τι ψωνίζουμε: Τα προϊόντα τα περισσότερα με το δικό τους brand name απ’ όλη την Ελλάδα, διαλεγμένα με προσοχή και φροντίδα. Θα βρούμε τα περισσότερα είδη μπακαλικής, ζυμαρικά με την φίρμα «Εργον» αλλά και την βορειοελλαδίτικη φίρμα «Πέτουρα», βαζάκια με γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες εξαιρετικής ποιότητας, βαζάκια με διάφορες αλμυρές μίξεις από τις πιο πετυχημένες της αγοράς μας, παξιμάδια και κριτσίνια και ντάκους κρητικούς, λάδι (εδώ η επιλογή είναι κατά την γνώμη μου περιορισμένη) ελιές, πελτέδες και σάλτσες ντομάτας της Santos, καλό ελληνικό ξύδι και μέλι, μανιτάρια, όσπρια ελληνικά με ονομασία προέλευσης και πολλά άλλα είδη μπακαλικής. Ο πάγκος τυριών ενημερωμένος, μικρός μεν αλλά με πολύ καλά τυριά. Φέτα της «Αρκαδίας», μελίχλωρο του Χρυσάφη από την Λήμνο, κρητικές και ναξιώτικες γραβιέρες και διάφορα άλλα. Στα αλλαντικά ξεχώρισα την βραστή και ψητή γαλοπούλα του Σαρήμπογια (Σάρρυ) που είναι ό,τι πλησιέστερο υπάρχει σε ελληνικό προϊόν με τα καλά ξένα αλλαντικά όπου το κρέας του πουλερικού είναι ατόφιο και όχι «αναπαρασκευασμένο» σε πρέσσα. Κατά τα άλλα απάκι κρητικό, λουκάνικα από διάφορες περιοχές της χώρας, προσιούτο Ευρυτανίας του Στρεμμένου. Μια ιδέα που μού αρέσει ιδιαιτέρως και κάνει θραύση στο εξωτερικό είναι τα χύμα προϊόντα. Εδώ χύμα βρίσκουμε μόνο κάποια όσπρια, μέσα σε γυάλινα βάζα. Ο λόγος της τάσης επιστροφής στο «χύμα» είναι περιβαλλοντικός αλλά και υγείας. Οι συσκευασίες τόσο οι πλαστικές όσο και οι θεωρούμενες αθωότερες χάρτινες, όχι μόνο δημιουργούν όγκο σκουπιδιών αλλά είναι και βλαπτικές για την υγεία. Περιέχουν όλες, ακόμη και οι ανακυκλωμένες, υποπροϊόντα πετρελαίου (κρυμμένα κυρίως στο μελάνι εκτύπωσης) που άθελά μας καταναλώνουμε μέσω των τροφίμων. Επίσης συμβάλλουν στην αλόγιστη «κατανάλωση». Αγοράζουμε δηλαδή περισσότερο την μάρκα, το περίβλημα και την εμφάνιση και λιγότερο το περιεχόμενο και το προϊόν. Μένει το θέμα της «ετικέτας». Στο εξωτερικό όπου οι έλεγχοι είναι αυστηρότατοι, το πρόβλημα της «ετικέτας» δηλαδή του πότε λήγει ένα προϊόν και τι ακριβώς περιέχει, λύνεται προσθέτοντας την αντίστοιχη ετικέτα στα γυάλινα βάζα που περιέχουν το χύμα προϊόν. Το «Εργον» λοιπόν και σ’ αυτό το θέμα πρωτοπορεί και μακάρι να διευρύνει το χύμα και σε άλλα προϊόντα.
