Μερακλής βιοκαλλιεργητής, ανήσυχος, πειραματιστής, με κλίση στη βιοδυναμική καλλιέργεια. Ο πάγκος του Δημήτρη Φάκη μια μικρή αποκάλυψη. Μπουτίκ ποσότητες, αυστηρά εποχικές: «Κουμάντο στις καλλιέργειες μας κάνει ο καιρός», λέει ο ίδιος. «Από την παγωνιά φέτος έχασα 10 τόνους ντομάτα. Δεν θα σκάσουμε, μηδενίζουμε και ξαναρχίζουμε. Είναι θέμα ιδεολογίας. Σκέψου ότι δεν κάνω ούτε τα απαραίτητα, ούτε καν χαλκό δεν βάζω. Μόνο κοπριά, ξίδι και κάποια βιοδυναμικά σκευάσματα».
Τα 20 ιδιόκτητα στρέμματα που του άφησε ο πατέρας του –15 υπαίθρια και 5 θερμοκήπια με παράθυρα– τα καλλιεργεί βιολογικά από το 2003 (πιστοποιημένος από την BioHellas) στην περιοχή γύρω από την παραλία του Μαραθώνα. Βγάζει, ανάλογα με το πρόσταγμα του καιρού, από μαρούλια, σαλάτες, φρέσκα κρεμμυδάκια, ρέβες και βαλεριάνες μέχρι kale, παραπούλια, βλασταράκια από μπρόκολο, γλιστρίδα, μυρωδικά διάφορα, λαχανάκια Βρυξελλών και σέσκουλα. Μαζεύει και κάποια αυτοφυή, όπως τσουκνίδες, λάπαθα, χαμομήλια και παπαρούνες, και ως ανήσυχο πνεύμα κρατάει σπόρους και φυτεύει και σπάνια super foods, όπως πικρό πεπόνι (momordica), daikon (είδος ρέβας) και παστινάκι. Όσο γλυκαίνει ο καιρός, θα πάρουν θέση ρόκες και παπούλες, αγγουροντομάτες, κολοκυθάκια, πεπόνια, καρπούζια κ.ά. «Δεν έχω αποθηκευτικούς χώρους, ψυγεία και εγκαταστάσεις. Το πρωί κόβω, το απόγευμα πουλάω».
