Αγκυροβόλι: φρέσκο ψάρι δίπλα στο κύμα με θέα τον Όλυμπο

To 1972, o Γιώργος Κουρκούτας, γέννημα-θρέμμα Επανομίτης, έστησε μια μικρή ψαροκαλύβα στην παραλία της γενέτειρας του, στον Ποταμό. Ψαράς στο επάγγελμα, έβαλε μέσα τη βάρκα του, τα δίχτυα του και τα σύνεργα του. Μάλιστα, επειδή τότε δεν υπήρχε ίχνος ασφάλτου, αλλά ούτε και αυτοκίνητα, πηγαινοερχόταν με το γαϊδούρι του. Τα καλοκαίρια, κάθε φορά που έβγαζε ψάρια τα πουλούσε επιτόπου, μπροστά στην ψαροκαλύβα του. «Βρε μπαρμπα-Γιώργη, δεν βάζεις και κανά τηγάνι να μας τα μαγειρεύεις κιόλας;», του σφύριξε ένα μεσημέρι κάποιος από τους φίλους του. Πράγματι, το τηγάνι μπήκε για να τηγανίζει τα μικρά ψάρια-λιχουδιές. Το ρεύμα θα αργούσε πολύ να έρθει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΆγνωστη Χαλκιδική: Παραθαλάσσιες καντίνες, κρυφές ταβέρνες και αιωνόβιοι καφενέδεςΣιγά-σιγά, η παρέα μεγάλωνε και δημιουργήθηκε η ανάγκη να στηθεί ένα καθιστικό δίπλα στο κύμα. Αυτοσχέδιο κι αυτό. Ένας έφερε την πολυθρόνα από το σπίτι του, άλλος ένα σπασμένο καναπεδάκι, ο κουρέας την παλιά του καρέκλα. Τα τηγάνια έγιναν δυο, μετά μπήκε και μια πρόχειρη σχάρα, τα καλοκαίρια για τους Επανομίτες είχαν αποκτήσει ενδιαφέρον. Από κοντά και η γυναίκα του, Μαρία, η οποία όταν μεγάλωσε η κουζίνα αποφάσισε να την αναλάβει. Το αρχικό πρόχειρο καλύβι εξελίχθηκε σε μαγαζί, το οποίο φυσικά δεν είχε ταμπέλα ούτε μενού, μόνο το συνθηματικό «η καλύβα του μπάρμπα-Γιώργη». Το 1998, όταν ο Γιώργος έφυγε από τη ζωή, ανέλαβε τη διαχείριση ο εγγονός του, Νίκος, σε ηλικία 16 χρονών. Σιγοντάριζε και ο πατέρας του.

Αλλαγή σκυτάλης

Μαθημένος από μικρός στο σέρβις και στα ψάρια, ο Νίκος θέλησε να κρατήσει τον λαϊκό χαρακτήρα του μαγαζιού. Δεδομένου ότι άνοιγε Μάρτιο κι έκλεινε τέλη Σεπτέμβρη, το πρωί πήγαινε σχολείο και το μεσημέρι έτρεχε σούμπιτος στο αγαπημένο του μέρος. Το όνομα που του έδωσε, «Αγκυροβόλι», μόνο τυχαίο δεν είναι – σε αυτό το μαγαζί έριξαν άγκυρα τα όνειρα του. Με πολλή δουλειά, αγάπη και κυρίως αφοσίωση, κατάφερε να κρατήσει την παλιά πελατεία και να τη διευρύνει. Όσο οι Θεσσαλονικείς ανακάλυπταν την Επανομή, τόσο η φήμη της ψαροταβέρνας του μεγάλωνε. Παρέες φίλων και οικογένειες το έκαναν συνήθεια να απολαμβάνουν το μπάνιο τους μέχρι αργά, να χαζεύουνε τον Όλυμπο απέναντι, κι ύστερα να γευματίζουν στα τραπέζια που είναι κυριολεκτικά δίπλα στο κύμα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΜπαλκόνι στο Αιγαίο: 8 μπαρ στα νησιά με απαράμιλλη θέαΣήμερα, ο Νίκος κατορθώνει να διατηρεί ισορροπία ανάμεσα στην ποιότητα και στις τιμές, αφού βασικό του μέλημα είναι ο αγαπημένος του Ποταμός να παραμείνει προσιτός, να μην «χαλάσει» όπως η κοντινή Χαλκιδική. Ψάρια προμηθεύεται κυρίως από ψαράδες της κοντινής Μηχανιώνας και συμπληρωματικά από την ιχθυόσκαλά της, όστρακα και μύδια από ακτίνα λιγότερη των εκατό χιλιομέτρων. Την ψαριέρα του τιμούν, ανάλογα την εποχή, μπαρμπούνια, γλώσσες, γαρίδες Θερμαϊκού, γαύροι, γαρίδες, γοφάρια, λούτσοι, σκουμπριά, χιόνες (ή ούγαινες) που πιάνονται με καμάκι, σκορπίνες και όλη η σειρά των μεγάλων ψαριών, όπως ροφοί, στήρες και συναγρίδες.

Τα φρέσκα ψάρια σερβίρονται ψητά ή τηγανητά, αχνιστά, όπως η σκορπίνα, κι ενίοτε σαγανάκι, λόγου χάριν ο νοστιμότατος μπακαλιάρος. Σαγανάκι βρίσκουμε επίσης γαρίδες και μύδια. Το μενού συμπληρώνεται με εποχικές σαλάτες, χειροποίητες αλοιφές, κάποιες εκ των οποίων πρωτότυπες γεύσεις, όπως η αλοιφή με καπνιστό σκουμπρί, ρέγκα και λίγη μαγιονέζα, λιαστό χταπόδι, τηγανητές πατάτες και κολοκυθάκια, και κάποιους συνδυασμούς με μακαρονάδες, αναλόγως βέβαια την πρώτη ύλη. Κι όλα αυτά σε πολύ λογικές τιμές. Γαύρος 7 ευρώ το κιλό, ντόπια σκορπίνα 50 ευρώ το κιλό και 60 ευρώ η συναγρίδα.

Γεροβασιλείου ή τσίπουρο

Ο κατάλογος των ποτών χωρίζεται στα δυο. Από τη μία, όλη η συλλογή του Γεροβασιλείου, καθώς το κτήμα βρίσκεται σε απόσταση δέκα λεπτών. Viognier, Chardonnay, Sauvignon Blanc, Μαλαγουζιά, ροζέ Ξινόμαυρο κι όλες οι υπόλοιπες ετικέτες παρελαύνουν περήφανες στα τραπέζια. Δεν είναι απίθανο να συναντήσετε εκεί τον ίδιο τον Βαγγέλη Γεροβασιλείου ή άλλα μέλη του οινοποιείου, να γευματίζουν και να συμβουλεύουν τους θαμώνες με ποιο κρασί να απολαύσουν το ψάρι τους. Υπάρχει επίσης μια μεγάλη συλλογή από τσίπουρα και ούζα, από αρκετές περιοχές της Ελλάδας – θερινή αποκάλυψη το ούζο λιμοντσέλο, το ιδανικό τελείωμα, που έρχεται μαζί με τη δύση του ηλίου.