Μοντέρνα ψαροθαλασσινοφαγία σε φόντο «ανεβαστικό» στο Νέο Ψυχικό.
Η θέση: Μια ποδαλιά δρόμος από την πλατεία Αγ. Σοφίας στο Νέο Ψυχικό.
Η ατμόσφαιρα: Μοντέρνα ψαροταβέρνα ντυμένη στα λευκά, με «ανεβαστική» νεανική ατμόσφαιρα και πελατολόγιο κατοίκους της περιοχής και τους φίλους τους. Λίγα ποπ στοιχεία συμπληρώνουν το σκηνικό, όπως τα ποτιστήρια-φωτιστικά στον εξωτερικό χώρο, τον οποίο τα καλοκαίρια προτιμούν σαφώς οι θαμώνες. Αργά το μεσημέρι, οπότε το εστιατόριο ανοίγει, μαζεύεται κόσμος από τα παραδιπλανά γραφεία. Διάλειμμα και τσιμπολόγημα με ολίγον ούζο. Τα βράδια οι ρυθμοί ανεβαίνουν, οι πελάτες πληθαίνουν, το κουβεντολόι γίνεται μια χαρούμενη φασαρία που σε υποχρεώνει να ανεβάσεις την ένταση της φωνής σου. Το σέρβις είναι γρήγορο κι ευγενικό.
Το φαγητό: Το φαγητό είναι κι αυτό μια «νεανική» προσέγγιση στην κλασική θαλασσινοψαροφαγία. Μικρές, νεωτεριστικές πινελιές στα ορεκτικά, τα κύρια και τις σαλάτες δείχνουν πως η κουζίνα δεν εφησυχάζει – όχι πως έχει βρει και απολύτως τον στόχο. Οι ελάχιστες επιλογές σε κρέας, που προφανώς προστέθηκαν για να ικανοποιήσουν τους φαν, σπάνε το ρυθμό στη σύνθεση του μενού. Την τελευταία φορά που πήγαμε μείναμε ικανοποιημένοι, όχι από όλα, όμως από τα περισσότερα. Από τις ενδιαφέρουσες προτάσεις σε μύδια αχνισμένα, επιλέξαμε αυτά με το άρωμα ούζου: ένα μεγάλο, βαθύ πιάτο με τα μύδια βουνό μέσα στο λαχταριστό ζουμί τους ήρθε στο τραπέζι. Το ουζάτο άρωμα έδιναν ροδέλες μαραθόριζας, ψιλοκομμένος μάραθος και ούζο. Απλό πιάτο και επιτυχημένο. Οι εναλλακτικές κροκέτες (ή ψαροπιτάκια, αν προτιμάτε) από φύλλο κανταΐφι με γέμιση από ουρές πεσκανδρίτσας ήταν πρωτότυπες και καλοτηγανισμένες, δυστυχώς όμως λουσμένες με μια γλυκόξινη σος, η οποία όπου είχε πέσει αναιρούσε το κρατσανιστό του φύλλου. Θα την προτιμούσα χωριστά σε μπολάκι στο πλάι. Η καλοψημένη, ζουμερή φέτα από μυλοκόπι στη σχάρα (πιάτο ημέρας) με τη μικρή γαρνιτούρα από ελαφροβρασμένα χόρτα μας αποζημίωσε και με το παραπάνω. Από σαλάτες επιλέξαμε μια εξωτική, δροσερή σύνθεση με πρασινάδες, μάνγκο, φρέσκο κόλιανδρο, μέντα και λάιμ. Τα γλυκά συμπαθητικά αλλά όχι κάτι σπουδαίο.
Ο λογαριασμός: Από την τσέπη μας βγήκαν περί τα 30 ευρώ το άτομο.
Η κάβα: Κρασί ήπιαμε χύμα. Συμπαθητικό. Τον οινοκατάλογο συμπληρώνει μια συμμαζεμένη επιλογή από καλές ελληνικές ετικέτες και μια μικρή γκάμα από ούζα.
Επιπλέον πληροφορίες: Το εστιατόριο είναι ανοιχτό τις καθημερινές 2 μ.μ.-12.30 π.μ., το Σαββατο 1 μ.μ.-12.30 π.μ.και την Κυριακή 1 μ.μ – 6 μ.μ Το πάρκινγκ στην περιοχή είναι λίγο ζόρικο.
