Ο Άγγελος Ρέντουλας μας δίνει ραπόρτο για το νέο ψαροεστιατόριο του Κολωνακίου.
Η θέση: Στην καρδιά του Κολωνακίου, στο εμπορικό κέντρο Λαιμού, στην Καρνεάδου, ταμάμ για τους εργαζόμενους του κέντρου και όλους όσοι επιθυμούν να διακόψουν μετά φαγητού από δουλειές, τρεχάματα, ψώνια. Δεν προσφέρεται όμως μόνο για μεσηβρινό διάλειμμα, καθότι ο χώρος είναι αρκούντως προσεγμένος και για βραδινή έξοδο. Στο ίδιο σημείο, οι της γειτονιάς θα θυμάστε το Ουζάδικο.
Η ατμόσφαιρα: Casual chic ψαροεστιατόριο, φροντισμένο, ανάλαφρο, έρχεσαι και με το κοστούμι και με το μπλουτζίν. Fish bar το λένε οι ιδιοκτήτες του. Το μισό αυλή κλεισμένη (μην ανησυχείς, δεν πρόκειται να κρυώσεις), το άλλο μισό η προϋπάρχουσα κλειστή σάλα, τα δύο μέρη πλέον ενωμένα σε έναν ενιαίο χώρο. Ο φωτισμός το βράδυ είναι χαμηλός, η μουσική τζαζίζει, το όλον φιλόξενο και… ανεβαστικό. Ξεχνάς για λίγο τα προβλήματά σου.
Το φαγητό: Comfort ψαροφαγία θα χαρακτήριζα το φαγητό που σερβίρει το Bait. Την κουζίνα διαφεντεύει ο 24χρονος σεφ Σπύρος Ασημάκης, ο οποίος τα καταφέρνει θαυμάσια, καλύτερα από πολλούς έμπειρους ομότεχνούς του. Στο ψητό: Εξαιρετικό τάπας τα βολοβάν (ξεχασμένο είδος, που κάνει comeback στα εστιατόρια της αλλοδαπής) με καραμελωμένα κρεμμύδια και χειροποίητο γαύρο μαρινάτο. Η ζουμερή, αρωματική σάρκα του φρέσκου ψαριού έδενε τέλεια με τη γλύκα των σιγοψημένων (έως… λιωσίματος) κρεμμυδιών και την εύθρυπτη, μυρωδάτη σφολιάτα. Το ταρτάρ σολομού είχε τα εξής πρωτότυπα στοιχεία: καπαρόφυλλα τουρσί (άρα ενδιαφέρουσα ξινάδα και αλμύρα), τζίντζερ (λεμονάτες και πιπεράτες νότες), μπαστουνάκια μήλου (δροσιά), μαγιονέζα με κάρυ (θαυμάσια εξωτική πινελιά). Το βραβείο του πιο crowd pleasing ορεκτικού απονεμήθηκε παμψηφεί στα ελαφροτηγανισμένα σε φουντουκέλαιο μύδια Θερμαϊκού με αγιολί. Σκέτος αφρός! Το λαυράκι με άγρια χόρτα και σάλτσα αυγολέμονο ήταν ψημένο στην εντέλεια, με τα χόρτα όσο πρέπει τραγανά και τη σος φίνα, ξινούτσικη (ευτυχώς όχι μέχρι δακρύων), και αρωματική (βλ. μάραθος). Μοναδικό παράπονο η σπαγκετάδα με αυγοτάραχο που, αν και signature dish του εστιατορίου, ήταν κάπως παραβρασμένη – φταίνε, νομίζω, τα «δύσκολα» μακαρόνια ζέας που θέλουν ειδικό χειρισμό (αν σου «φύγουν» έστω και μισό λεπτό, τα «έχασες»). Κλείσαμε με προφιτερόλ με πικρή σοκολάτα και παγωτό καϊμάκι – δεν είναι ακριβώς προφιτερόλ (περιέχει κομμάτια σου, τα σου δεν είναι περιέκτες), αλλά είναι συμπαθητικό.
Ο λογαριασμός: Υπολογίστε περίπου 30 – 50 ευρώ το άτομο (το κόστος ανεβαίνει αν παραγγείλετε μεγάλο ψάρι, όστρακα και άλλες ακριβές πρώτες ύλες).
Η κάβα: Ελληνικά και ιταλικά κρασιά σε καλές τιμές. Το προσωπικό είναι προπονημένο και θα σας καθοδηγήσει να επιλέξετε σωστά.
Επιπλέον πληροφορίες: Το εστιατόριο λειτουργεί καθημερινά εκτός Κυριακής, από το μεσημέρι. Θα δυσκολευτείτε να βρείτε χώρο στάθμευσης στην περιοχή, όμως στο υπόγειο του εμπορικού κέντρου λειτουργεί πάρκινγκ.
