Στο κηφισιώτικο σπίτι όπου περνούσε τα καλοκαίρια ο Άγγελος Σικελιανός, απολαμβάνουμε νοστιμιές που φτιάχνονται επί τόπου.
Λίγα λόγια για το μαγαζί: Στη «Μέντα» αν δεν πας «συστημένος», δύσκολα τα βήματά σου θα σε οδηγήσουν εκεί, κι ας βρίσκεται στην καρδιά της Κηφισιάς. Αρκεί να λοξοδρομήσεις ένα μόλις τετράγωνο από την πολύβουη αγορά και βρίσκεσαι σε ένα ήσυχο δρομάκι που σου θυμίζει, περιέργως και απροσδιόριστα, νησί. Σε υποδέχεται ένα κατάφυτο κηπάκι με ολάνθιστα λουλούδια, στριμωγμένα με σπιτική φροντίδα σε παρτέρια και γλάστρες. Ανάμεσά τους ομπρέλες από καραβόπανο και στη σκιά τους τραπεζάκια με θαμώνες όλων των ηλικιών. Η ατμόσφαιρα ήταν τόσο χαλαρή που μου ενέτεινε την αίσθηση των διακοπών. «Έτσι γίνεται εδώ», μου εξήγησε αργότερα ο ιδιοκτήτης Γιώργος Γιαννόπουλος. «Υπάρχουν από μωρά σε καρότσια, έφηβοι μέχρι ηλικιωμένοι. Το περίεργο είναι ότι κανείς δεν αγχώνεται από την παρουσία του άλλου». Στεγάζεται στο ισόγειο ενός μικρού και λιτού πέτρινου σπιτιού του 19ου αι. Η «γλύκα» του κτίσματος σε κάνει να νομίζεις ότι έχεις έρθει σε φιλικό σπίτι και όχι σε μαγαζί. Άλλωστε όλοι εδώ κινούνται σα στο σπίτι τους. Μέσα ο χώρος είναι μικρός, παρεΐστικος. Στον αέρα, ήχοι από lounge και τζαζ.
Τι δοκιμάζουμε Μεγάλη ποικιλία από γλυκά που δεν υπάρχουν στον σταθερό κατάλογο, κάθε μέρα, μια ή περισσότερες φρέσκιες επιλογές, ανάλογα με την εποχή. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι υπάρχουν πολλά γλυκά με φρέσκα, καλοκαιρινά φρούτα, όπως τάρτα βερίκοκο, τάρτα ροδάκινο κλπ. Δοκίμασα την τάρτα ροδάκινο και το κραμπλ μήλου σε ατομικό πυρίμαχο σκεύος. Το κραμπλ, πασπαλισμένο με τριμμένη σφολιάτα, και το «μελωμένο» με μαύρη ζάχαρη μήλο ήταν εξαιρετικά. Η τάρτα, χωρίς να είναι ιδιαίτερα γλυκιά, είχε «δεμένη» κρέμα και βάση της θύμιζε τσιζκέικ. Ο καφές είναι εξαιρετικής ποιότητας από προμηθευτή που ψάχνει τα χαρμάνια, εισάγει τους σπόρους πράσινους και τους φρεσκοψήνει εδώ. Άλλωστε και οι ίδιοι έδωσαν μεγάλη σημασία στη μηχανή αλλά και στο κόψιμο του καφέ ανάλογα με την υγρασία της ατμόσφαιρας.
