45'
προετοιμασία
1 ώρα ψήσιμο
2 ώρες
αναμονή
Σύνολο: 3 ώρες και 45'
Υλικά
Μερίδες: για ταψί 38-40 εκ.
Διαδικασία
- Για να ετοιμάσουμε την κασ(ι)άτα, την μετσοβίτικη τυρόπιτα, στον κάδο του μίξερ ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι και το λάδι, κάνουμε μια λακκούβα στη μέση και ρίχνουμε εκεί σταδιακά το νερό, ζυμώνοντας με τον γάντζο μέχρι όλα τα υλικά να ενωθούν σε μια τραχιά ζύμη.
- Συνεχίζουμε το ζύμωμα μέχρι η ζύμη να γίνει μετρίως μαλακή, λεία και να μην κολλάει στον κάδο.
- Την αφήνουμε να ξεκουραστεί 1-2 ώρες εκτός ψυγείου (ή για όλο το βράδυ μέσα στο ψυγείο, σκεπασμένη).
- Χωρίζουμε τη ζύμη σε 10 ίσα μέρη και τα πλάθουμε σε μπάλες.
- Σε αλευρωμένη επιφάνεια ανοίγουμε την πρώτη μπάλα ζύμης με τον πλάστη-βέργα σε λεπτό φύλλο με διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από του ταψιού.
- Όσο το ανοίγουμε, πασπαλίζουμε τακτικά με αλεύρι, για να μην κολλήσει στον πλάστη και σχιστεί.
- Βουτυρώνουμε το φύλλο πολύ καλά. Ανοίγουμε με τον ίδιο τρόπο ένα δεύτερο φύλλο, το βουτυρώνουμε καλά και το στρώνουμε ακριβώς πάνω στο πρώτο φύλλο.
- Σκορπίζουμε πάνω του μπόλικη φέτα.
- Ανοίγουμε άλλα δύο φύλλα, τα βουτυρώνουμε καλά και τα βάζουμε πάνω στα πρώτα, σκορπίζοντας τυρί στο πάνω φύλλο.
- Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο, ανοίγοντας σε φύλλα και τα υπόλοιπα κομμάτια ζύμης, τα οποία στοιβάζουμε το ένα πάνω στο άλλο και σκορπίζουμε ανά δύο φύλλα τυρί.
- Μόλις τελειώσουν όλα τα φύλλα, φέρνουμε τις τέσσερις άκρες τους προς το κέντρο, φτιάχνοντας έναν μεγάλο φάκελο.
- Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180°C. Βουτυρώνουμε πολύ καλά ένα ταψί διαμέτρου 40 εκ.
- Με προσοχή ανασηκώνουμε τον φάκελο φύλλων που ετοιμάσαμε και τον τουμπάρουμε μέσα στο ταψί, με τις διπλωμένες άκρες προς τα κάτω.
- Έπειτα, με τα δάχτυλά μας πιέζουμε το φύλλο να απλώσει και να καλύψει όλο το ταψί.
- Βουτυρώνουμε την επιφάνεια και ψήνουμε την κασιάτα για περίπου 1 ώρα. Τη σερβίρουμε ζεστή, κομμένη σε μεγάλα κομμάτια.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γαστρονόμος, τεύχος 213.
Τυρόπιτα με φέτα και ξερή μαντζουράνα Αν και είναι πίτα κυρίως της Τυρινής εβδομάδας των Απόκρεω, η πίτα αυτή ετοιμάζεται σε κάθε μεγάλη γιορτή και χαρά, γιατί είναι πλούσια πίτα, με «καλά» υλικά. Μέσα στο Δωδεκάμερο θα ψηθεί τουλάχιστον μία φορά.
