Μπριζόλες στο τηγάνι: 16 συνταγές για γρήγορα γεύματα

Τι καλύτερο για ένα γρήγορο και χορταστικό γεύμα από μια ζουμερή μπριζόλα; Μοσχαρίσια ή χοιρινή, με μια ωραία σάλτσα ή και τελείως απλή, με μια σαλάτα ή ένα λαχανικό στο πλάι της, δίνει την εύκολη απάντηση στο αιώνιο ερώτημα «τι θα φάμε πάλι απόψε;». Υπάρχουν διάφορες τεχνικές και έξτρα «κόλπα» για να νοστιμίσουμε τις μπριζόλες (βλ. dry rubs, μαριναρίσματα κ.ο.κ.), όμως οι προτάσεις που έχουμε συγκεντρώσει εδώ δεν έχουν τέτοιου είδους αναμονές, για αυτό και ταιριάζουν ιδιαίτερα στο καθημερινό τραπέζι. Για να δούμε όμως μερικά βασικά όσον αφορά τις χοιρινές και τις μοσχαρίσιες μπριζόλες, πριν περάσουμε στις συνταγές.

Ποιες χοιρινές κάνουν για τηγάνι

Μπριζόλες λαιμού: Πολύ μαλακές και με αρκετό λίπος, που φτάνει από 20% έως 40% ανάλογα με το ζώο. Γίνονται πολύ νόστιμες ως τηγανιά, γιατί διατηρούν την τρυφερότητά τους. Κατά το ψήσιμο δεν προτείνεται να προσθέσουμε κάποια λιπαρή ουσία. Προτιμάμε να τις ψήνουμε σε μέτρια φωτιά, ώστε να βγάλουν σιγά-σιγά το λίπος τους και να ψηθούν μέσα σε αυτό. Θα πρέπει να έχουν πάχος μέχρι 1,5 εκ., ώστε να ψηθούν και να μείνουν μαλακές.
Σπαλομπριζόλες: Θεωρούνται ιδανικές για τηγάνι, είναι μέτρια λιπαρές, με λίπος από 10% έως 30%. Ιδανικό πάχος για να μη στεγνώσουν κατά το μαγείρεμα είναι από 1,5 έως 2 εκ., ώστε να προλάβουν να ψηθούν στο εσωτερικό τους και να παραμείνουν ζουμερές.
Μπριζόλες κόντρα: Έχουν ελάχιστο ενδομυϊκό λίπος, γι’ αυτό γίνονται, κατά προτίμηση, μαγειρευτές. Στο τηγάνι χρειάζεται προσοχή για να μη στεγνώσουν, οπότε προτιμάμε να τις κάνουμε σοτέ, σε ρηχό σκεύος κλεισμένες με καπάκι, για να διατηρούνται οι υδρατμοί κατά το μαγείρεμα. Το ιδανικό πάχος είναι 1 εκ. Επίσης, μπορούν να γίνουν πολύ νόστιμες ξεκοκαλισμένες, κομμένες σε λεπτές φέτες, σκέτες ή παναρισμένες (σνίτσελ).

Με ή χωρίς κόκαλο;

Συνηθίζουμε να ψήνουμε τις µπριζόλες µε το κόκαλο, ωστόσο µπορούµε να ζητήσουµε από τον κρεοπώλη να το αφαιρέσει, ώστε να εξασφαλίσουµε το ψήσιµο ακόµη και στα πιο δύσκολα σηµεία, εκεί όπου το κρέας είναι «κολληµένο» πάνω στο οστό. Το παίρνουµε, όµως, για να το προσθέσουµε στο σκεύος κατά το µαγείρεµα, ώστε να αναβαθµίσουµε τη σάλτσα που θα φτιάξουμε ή να το χρησιµοποιήσουµε για άλλες παρασκευές (ζωµούς κ.λπ). Αν δεν το αφαιρέσουµε, θα ήταν καλό να ελέγξουµε αν το πάχος της µπριζόλας είναι ίδιο µε το πάχος του οστού. Αν δεν είναι, ζητάµε από τον κρεοπώλη να το φέρει σε ίδιο µέγεθος, διαφορετικά κατά τη διάρκεια του ψησίµατος το κοµµάτι που βρίσκεται κοντά στο οστό (το οποίο είναι και το πιο παχύ) δεν θα έχει ψηθεί, ενώ η υπόλοιπη µπριζόλα µπορεί να έχει ήδη στεγνώσει.

Πώς ψήνουμε στο τηγάνι

Μια µπριζόλα βάρους περίπου 200 γρ. και πάχους 1,5 – 2 εκ. υπολογίζουµε πως χρειάζεται περίπου 12 – 25 λεπτά ψήσιµο σε µέτρια φωτιά. Στην αρχή χρειάζεται πολύ δυνατή φωτιά. Πριν τις βάλουµε µέσα, ελέγχουµε αν το σκεύος έχει κάψει καλά.
Αν πρόκειται για µπριζόλες κόντρα ή άλλα µέρη που έχουν λιγότερο λίπος, θα χρειαστούν λιγότερο ψήσιµο για να µη στεγνώσουν. Γι’ αυτά τα κοµµάτια µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε ρηχές κατσαρόλες (τύπου πλασοτέ) ή βαθιά τηγάνια µε καπάκι. Το καπάκι θα συγκρατήσει τους υδρατµούς στο σκεύος και δεν θα αφήσει το κρέας να στεγνώσει. Ακόµη, µέσα στο σκεύος θα δηµιουργηθεί µια πολύ νόστιµη σάλτσα από τα υγρά του ίδιου του κρέατος.
Μόλις τις βάλουµε στο τηγάνι, µετριάζουµε τη θερµοκρασία. Όταν περάσουν περίπου 7 – 8 λεπτά (ανάλογα και με το είδος της μπριζόλας), τις γυρίζουµε για να ψηθούν και από την άλλη. Πρέπει να ροδίσουν καλά προτού τις γυρίσουμε. Αν χρειαστούν περισσότερο ψήσιµο, συνεχίζουµε µε συχνότερα γυρίσµατα.
Στο τέλος του καθορισµένου χρόνου ελέγχουµε µε ένα µαχαίρι στο εσωτερικό (στο κέντρο της µπριζόλας και κοντά στο κόκαλο) και, αν χρειάζεται, την ψήνουµε λίγα λεπτά ακόµη. Σηµάδι πως δεν έχουν ψηθεί σωστά είναι κάποια ροζ σηµεία στο εσωτερικό τους.
Είναι σηµαντικό να βάλουµε στο σκεύος µόνο όσες µπριζόλες χωράνε άνετα. Αν τις στριµώξουµε, η θερµοκρασία θα πέσει απότοµα στο σκεύος και, αντί να κάνουν ωραία κρούστα και να ψηθούν σωστά, θα βγάλουν τα υγρά τους και θα µοιάζουν σαν βρασµένες. Οπότε, αν χρειαστεί, τις ψήνουµε σε δόσεις.
Οι χοιρινές µπριζόλες στεγνώνουν γρήγορα µετά το ψήσιµο και γίνονται σκληρές, οπότε πρέπει να καταναλωθούν αµέσως.

Μοσχαρίσιες μπριζόλες

Οι σπαλομπριζόλες (τα 4-5 πρώτα πλευρά της ράχης), οι μπριζόλες, που βρίσκονται σε συνέχεια των σπαλομπριζόλων, αλλά και κόντρα φιλέτο, κομμένο σε λεπτές μπριζόλες είναι οι πλέον κατάλληλες για το τηγάνι. Και εδώ ισχύει ότι και με το χοιρινό όσον αφορά το πάχος της μπριζόλας και το κόκαλο.

Τα μυστικά της τέλεια μπριζόλας στο τηγάνι

Ζητάμε από τον χασάπη μας μια μπριζόλα πάχους περίπου 2,5 εκ. και βάρους περίπου 300 γρ. Είναι ιδανικό πάχος και βάρος ώστε να πετύχουμε το σωστό καραμέλωμα της μπριζόλας εξωτερικά και να μείνει το κρέας ζουμερό εσωτερικά.
Όσο σημαντικό είναι το ψήσιμο του κρέατος, άλλο τόσο σημαντικός είναι ο χρόνος ξεκούρασης μετά τη φωτιά. Πρέπει το κρέας να μείνει σκεπασμένο για αρκετά λεπτά (σχεδόν όσα λεπτά χρειάστηκε για να ψηθεί) ώστε να ανακατανεμηθούν τα υγρά του.
Ο πιο σίγουρος τρόπος για να γίνει η μπριζόλα όπως ακριβώς τη θέλουμε είναι να χρησιμοποιήσουμε θερμόμετρο. Πάντα βάζουμε το θερμόμετρο στο κέντρο της μπριζόλας και όχι στις άκρες ή στην επιφάνεια. Οι βαθμοί ψησίματος είναι οι εξής:

Προσοχή: Έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι, όσο ξεκουράζεται το κρέας αφού το αποσύρουμε από τη φωτιά, θα ανέβει 1-2 βαθμούς ακόμα.

Πώς θα κάνουμε ΕΞΤΡΑ γρήγορες μπριζόλες στο τηγάνι

Για να κάνουμε μπριζόλες στο τηγάνι σε χρόνο dt, ζητάμε από τον κρεοπώλη μας να κόψει πολύ λεπτές μπριζόλες από όποιο κομμάτι επιθυμούμε, χωρίς κόκαλο και να τις καθαρίσει από το ορατό λίπος. Για ακόμα πιο γρήγορα και για μεγαλύτερη ευκολία, μπορούμε να του ζητήσουμε να τις κόψει σε λωρίδες, λεπτές σαν κουρελάκια ή φαρδύτερες. Τα φιλετίνια αυτά από μπριζόλα, χοιρινή ή μοσχαρίσια, θέλουν ελάχιστα λεπτά σε πολύ καυτό τηγάνι. Τα αλείφουμε με λάδι, ζεσταίνουμε σκέτο ένα καλό τηγάνι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά για αρκετά λεπτά μέχρι να κάψει πολύ καλά και τα ψήνουμε για 1-2 λεπτά από κάθε πλευρά μέχρι να ροδίσουν έντονα. Προσέχουμε να μη βάλουμε μεγάλη ποσότητα στο τηγάνι για να μην πέσει η θερμοκρασία του σκεύους και τα φιλετίνια μας αντί να ροδίσουν και να ψηθούν σωστά, βράσουν μέσα στα ζουμιά που θα βγάλουν. Δεν τα στριμώχνουμε. Αν χρειαστεί, μοιράζουμε τα υλικά και κάνουμε το ψήσιμο σε περισσότερες δόσεις. Επίσης, δεν σοτάρουμε, δεν ανακατεύουμε ή αναταράσσουμε το τηγάνι. Τα αφήνουμε να ψηθούν και τα γυρίζουμε μετά από την άλλη – ένα γύρισμα αρκεί. Αλατοπιπερώνουμε στο τέλος και, αν θέλουμε, προσθέτουμε σε μικρή ποσότητα ένα ευκολομαγείρευτο άρτυμα λίγο πριν τραβήξουμε το σκεύος από τη φωτιά, πχ σόγια σος με λίγο μέλι, ξίδι ή λεμόνι με μέλι, ελάχιστο κρασί, λίγο χυμό πορτοκάλι, μαζί με φρέσκα ή ξερά μυρωδικά, λίγη κάππαρη, σουσάμι κλπ. Μπορούμε βέβαια να αρτύσουμε τα ψητά φιλετίνια μας με ένα απλό ή ενισχυμένο και αρωματικό λαδολέμονο στο σερβίρισμα.